Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk


03.03.2021 - 30.12.2021

WYNIKI STYPENDIUM BADAWCZEGO GRAŻYNY KULCZYK 2021

Od 2015 roku Fundacja Art Stations przyznaje  całoroczne stypendium badawcze będące wyrazem przekonania o konieczności pogłębionych badań w obszarze współczesnej choreografii jako warunku koniecznego dla rozwoju tej formy sztuki. Jednocześnie stypendium wpisuje się w długofalowe działania fundacji na rzecz promocji i rozwoju oraz szerokiego upowszechniania nie tylko samej choreografii, ale i wiedzy o jej najnowszych zjawiskach. W związku z transformacją działań fundacji spowodowanych zamknięciem programu Stary Browar Nowy Taniec, do stypendium badawczego w 2021 roku dołączył także program stypendialny dedykowany wspieraniu artystów w realizacji konkretnych projektów artystycznych. W obu przypadkach intencją jest promowanie projektów artystów i badaczy podobnie jak Fundatorka stypendium gotowych do podejmowania twórczego ryzyka, do wytyczania nowych ścieżek i postrzegania sztuki choreografii w kontekście otaczającej nas rzeczywistości, skłonnych do poszukiwania (i formułowania) autorskich i nowatorskich strategii, rozwiązań i metodologii zarówno w refleksji teoretycznej, jak i w praktyce choreograficznej. Stąd też w centrum zainteresowania programu stoją przede wszystkim eksperymentalne formy odwołujące się do filozofii i praktyk poszerzonej choreografii (expanded choreography).

Decyzją Kapituły programu stypendialnego z dnia 03.03.2021 beneficjentem całorocznego  stypendium badawczego  została Maria Stokłosa z projektem:

Co robię, kiedy tańczę? Action is Primary, 3:15 Dances, Wychodząc od działania – dokumentacja, praktyka i perspektywa widzów.

Projekt podda refleksji różne porządki pojęciowe w jakich porusza się choreografia eksperymentalna poszukując odpowiedzi na pytania o to, co aktywizuje, problematyzuje lub opisuje praktyka improwizacji, którą artystka rozwija od lat? Co mówi o politycznym potencjale choreografii? Co dzieje się, kiedy prowadzi innych przez swój taniec, kiedy performuje przed i z udziałem widzów? Projekt badawczy będzie realizowany na wydziale kulturoznawstwa Instytutu Kultury Polskiej w Uniwersytecie Warszawskim. W ramach stypendium, obok obszernego opracowania materiałów i krytycznej refleksji,  planowane są publikacje online wybranych fragmentów archiwów w postaci tekstów, fragmentów rozmów oraz urywków spektakli. W ramach projektu stypendystka poprowadzi również serię otwartych dla wszystkich lekcji łączących praktykę z teorią. 

Marysia Stoklosa fot. Marta Ankiersztejn STYPENDIUM BADAWCZE

Celem badania będzie opisanie procesów choreograficznych w których uczestniczyłam oraz pracy mojego autorstwa wykonanej 50 razy w zupełnie różnych formach w przestrzeniach galerii, teatrów, domów kultury czy na wolnym powietrzu. Podstawę do opisu stanowić będzie zgromadzona dokumentacja, która pozwala w retrospektywie zapytać, jaką wiedzę wytworzyła ta praktyka artystyczna, również z perspektywy, w której praktyka zostaje potraktowana jako teoria. Opisując i problematyzując powyższe projekty zamierzam poddać refleksji różne porządki pojęciowe w jakich porusza się choreografia eksperymentalna. Co aktywizuje, problematyzuje lub opisuje praktyka improwizacji, którą rozwinęłam? Co mówi o politycznym potencjale choreografii? Co dzieje się, kiedy tańczę, kiedy prowadzę innych przez ich taniec, kiedy wykonuję swój taniec przed i z udziałem widzów?

Projekt badawczy będzie realizowany na wydziale kulturoznawstwa Instytutu Kultury Polskiej w Uniwersytecie Warszawskim. W ramach stypendium, obok obszernego opracowania materiałów i krytycznej refleksji,  planowane są publikacje online wybranych fragmentów archiwów w postaci tekstów, fragmentów rozmów oraz urywków spektakli. W ramach projektu poprowadzę również serię otwartych lekcji łączących praktykę z teorią. 

Maria Stokłosa jest choreografką, tancerką i prezeską Fundacji Burdąg. Działa na rzecz rozwoju tańca eksperymentalnego, między innymi w ramach warszawskiego kolektywu Centrum w Ruchu. Łączy choreografię z wieloletnią praktyką improwizacji tańca.

Stokłosa jest autorką solowego spektaklu “Wychodząc od działania”, który był prezentowany ponad 50 razy (Zachęta Galeria Narodowa, Centrum Sztuki Współczesenj, Austryjackie Forum Kultury, niezależne domy kultury, zastane dekoracjach spektakli dramatycznych TR Warszawa i Nowego Teatru, i inne). Inne prace artystki to „Królowa Wody” (premiera w 2018 w ramach wystawy „Inne Tańce” w U-jazdowskim w Warszawie)  „Złote Demony” (premiera w MCK Nowy Teatr w Warszawie w 2016), „Wylinka” (premiera w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 2014) oraz „Intercontinental” (2013), „MaMa Perform” (2012), „Prawa Półkula” (2009), „Vacuum” (2007). Jako choreografka i performerka współpracowała z reżyserem Wojtkiem Ziemilskim („Spektaklu dla Turystów”, „Come Together”). Regularnie współpracuje także z choreografami: Meg Foley i Peterem Pleyerem. Występowała ponadto w spektaklach Jeremy Wade.’a, Maiji Reety Raumanni, a także w „Tuning Scores” Lisy Nelson oraz „Tribes” Sary Shelton Mann, i innych. Była autorką ruchu scenicznego do opery Pawła Mykietyna pt. “Czarodziejska Góra.”    Ukończyła choreografię w School for New Dance Development w Amsterdamie oraz wydział tańca współczesnego w London Contemporary Dance School. Obecnie finalizuje  studia magisterskie na wydziale kulturoznawstwa Instytutu Kultury Polskiej w Uniwersytecie Warszawskim.