Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk


22.02.2014
19:00
Studio Słodownia +3

Bilety w cenie 5zł do nabycia na ebilet.pl oraz w Punktach Informacyjnych w Atrium i Pasażu Starego Browaru

 

Barbara Berti / Lea Kieffer + Michael Shapira / Claire Vivianne Sobottke WIECZÓR TANZTAGE BERLIN

Barbara Berti
AOOUUU

choreografia Barbara Berti
wykonanie Barbara Berti, Sunniva Vikør Egenes
kostiumy Barbara Berti
przy wsparciu Tanztage Berlin / Sophiensæle

Lea Kieffer + Michael Shapira
DRY LOVE

choreografia, wykonanie Lea Kieffer i Michael Shapira
muzyka Manon Parent
kostiumy Lea Kieffer
przy wpsarciu Tanztage Berlin / Sophiensæle
podziękowania dla Jamesa Peachy’ego

Claire Vivianne Sobottke
GOLDEN GAME

choreografia Claire Vivianne Sobottke
wykonanie Claire Vivianne Sobottke, Tian Rotteveel
muzyka Tian Rotteveel
kostiumy i scenografia Claire Vivianne Sobottke i Tian Rotteveel
przy wsparciu Tanztage Berlin / Sophiensæle
podziękowania dla Mathilde Julii Sobottke, Carusa, Andersa Carlssona, Hermanna Heisiga, Bryana Campella, Emeline, Leonie, Anni Linnea, ANU

 

Coaching Project to laboratorium, w którym można sprawdzać hipotezy.  Można też powiedzieć, że jest to pole, które można przekopać i uprawiać na nim nowe pomysły. Każdego roku proces mentoringu jest inny – nastawiony na potrzeby i zainteresowania uczestników. W tym roku obejmuje on trzy projekty, które wyrastały przez pięć tygodni. Przy współpracy mentorów pomysły rozwinęły się w konkretne produkcje. Dzięki Allianz Kulturstiftung uczestnicy mają możliwość wymiany z „Solo Project” Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, pokrewnym w ideei coachngowej projekcie, w tym spotkań w Berlinie i w Poznaniu ze stawiającymi pierwsze kroki polskimi choreografami.

Barbara Berti
AOOUUU

Barbara Beti 1 Foto Stephan Roehl2

Barbara Berti studiowała taniec, teatr i projektowanie graficzne we Włoszech. W 2011 r. przeniosła się do Berlina, gdzie współpracuje z takimi artystami jak Judith Seng (nad projektem „Acting things”) i Gabi Schilling („The Trunk”). Studiowała u Julyena Hamiltona, Hanny Hegenscheidt, Davida Zambrana, Renate Graziadei, Jessego Curtisa i Freya Fausta.

Interesują mnie zagadnienia empatii kinestetycznej i ucieleśnionego przekazu doświadczenia fizycznego w interakcji z widownią. Doświadczenie ruchów innych osób stanowi podstawę głębszego rozumienia relacji, istoty w określonym środowisku i wolności własnego ciała - Barbara Berti

Lea Kieffer + Michael Shapira
DRY LOVE

Shapira und Kieffer2 Foto Michael Rowsome2

Lea Kieffer jest performerką-twórczynią tańca, której prace skupiają się na improwizacji, ćwiczeniu dzikości oraz improwizacji kontaktowej. Łączy głębokie zainteresowanie wyzwaniami fizycznymi i rygorystyczną pracą fizyczną z obrazowością. Jest artystką-nomadką występującą i nauczającą w Europie i na innych kontynentach.
Zamiłowanie do improwizacji kontaktowej doprowadziło Michaela Shapirę do studiów nad improwizacją, która pozostaje jego głównym obszarem działania. W 2013 r. otrzymał Tanzstipendium berlińskiego Wydziału Kultury, a jego solo „Glorious George The Jewish Gargoyle”, stworzone we współpracy z Leą Kieffer, zdobyło pierwszą nagrodę w konkursie solowym podczas Gdańskiego Festiwalu Tańca.

Dry Love to dążenie do chwały, wyprawa dla dwóch bohaterów. Wyobrażamy sobie postaci, sytuacje i odczucia i pozawalamy im wpływać na naszą pracę fizyczną. Tworzymy nasz własny świat doświadczeń i opracowujemy jego mapę angażując się w różne układy, w tym duety kontaktowe, prace solowe typu side-coached, rytuały i dialogi. Z tych ram wyłania się seria improwizowanych epizodów - Lea Kieffer i Michael Shapira

Claire Vivianne Sobottke
GOLDEN GAME

golden gamea

Claire Vivianne Sobbotke to niemiecko-francuska aktorka (*1982), która ukończyła studia na Uniwersytecie Sztuki w Berlinie (UdK), uważa scenę za okazję do stawiania oporu. Pracuje w różnych kontekstach. W 2014 r. otrzymała Einstiegsförderung des Berliner Senats. 

Golden Game to dziecięca wyliczanka, katapulta do niepoddających się kontroli przestrzeni dzieciństwa, wraz z ich skrajnymi emocjonalnymi amplitudami, fantastycznymi tożsamościami i zabawami. Tożsamość i rzeczywistość są niestabilne i złożone. Dzięki zabawom na scenie można przedstawić i cieszyć się z każdej żałosnej, dramatycznej czy heroicznej pozycji.