koncepcja artystyczna i choreografia
Mikołaj Mikołajczyk
dramaturgia
Aneta Cardet
scenografia
Łukasz Błażejewski
opracowanie muzyczne
Zbigniew Kozub
projekcje video
Mirek Kaczmarek
kuratorka projektu
Agata Siwiak
w spektaklu występują
Edmund Bindek, Urszula Chałubek, Jan Cieślik, Irena Czermak, Aleksandra Dąbek, Bogdan Dąbrowski, Danuta Okońska, Janusz Okoński, Eugenia Płaczek, Łucja Podlewska, Jerzy Podlewski, Józefa Polak, Maria Trokowska, Jan Wojciechowski, Danuta Zdrenka oraz Mikołaj Mikołajczyk
współpraca organizacyjna
Barbara Szopińska, Henryk Szopiński, Anna Kozub
Prawicie nam komplementy,
że wyglądamy młodo.
Dlaczego mamy wyglądać młodo, skoro jesteśmy starzy?
Boicie się starości,
wstydzicie się jej każdego dnia coraz bardziej,
a tymczasem
trwacie, rozmawiacie, więdniecie – dokładnie jak wszyscy
Dokładnie jak my.
(Esther Vilar, Starość jest piękna. Manifest przeciwko kultowi młodości, przeł.: Bożena Intrator)
We wsi Zakrzewo w lokalnym domu kultury „Dom Polski” wyjątkowo prężnie działa ruch seniorów. Starsi ludzie mają tam swój chór – Zespół Śpiewaczy „Wrzos” – który powstał nie tylko z potrzeby muzycznej ekspresji, ale przede wszystkim, by tworzyć wspólnotę, która łamie stereotyp „starość nie radość”.
Jeden z najciekawszych polskich artystów tańca Mikołaj Mikołajczyk przygotował z zakrzewskimi seniorami spektakl Teraz jest czas. Spotkanie Mikołajczyka z zespołem „Wrzos” nie miałoby racji bytu, gdyby nie ciekawość. Obustronna. Ciekawość artysty zaintrygowanego społecznością starszych ludzi, w której „wszyscy się znają, a nawet są rodziną”, a przede wszystkim nie godzą się na jesień życia pozbawioną poczucia humoru i wyzwań (bo teraz jest ich czas). Z drugiej zaś strony ciekawość seniorów z wielkopolskiej wsi, przyglądających się artyście, który proponuje im nieznane dotąd formy tanecznej ekspresji i eksperymentu.
W spektaklu wykorzystano fragmenty tekstów: Starość jest piękna. Manifest przeciwko kultowi młodości Esther Vilar w przekładzie Bożeny intrator; List do Przyjaciół Gabriela Garcii Marqueza w przekładzie Zdzisława Jana Ryna.
Spektakl powstał w ramach projektu Wielkopolska: Rewolucje, zainicjowanego i organizowanego przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego