Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk


26.03.2020
Festiwal Mars Planète Danse 2020, l’Avant Scène Cognac
Agata Maszkiewicz SAME SAME AND DIFFERENT PREMIERA ON TOUR

Premiera przeniesiona na 15.12 z powodu epidemii koronawirusa.

 

choreografia, pomysł:
Agata Maszkiewicz

wykonanie, twórcy:
Agata Maszkiewicz,Vincent Tirmarche, Antoine Tirmarche

światło:
Henrie Emanuel Doublier

muzyka:
Antoine Tirmarche

kostiumy:
Sofie Durnez

wideo:
Vincent Tirmarche

współpraca artystyczna:
Olivier Normand, Christophe Demarthe.Valerie Oberleithner

produkcja:
l’Avant Scene Cognac

koprodukca:
l’Avant Scene Cognac,
Acziun by Muzeum Susch/Art Stations Foundation CH,
Culture Scapes Switzerland,
OARA (region Nowej Akwitanii)

rezydencje:
La Métive/Moutier-d’Ahun, Le Vivat/Armentières,
L'Avant-Scène Cognac,
La Manufacture CDCN Bordeaux Nouvelle-Aquitaine,
aux Eclats/ La Rochelle,
PACT Zollverein/Essen,
Art Stations Foundation/Poznan,
Acziun by Muzeum Susch/Art Stations Foundation CH

ze wsparciem finansowym:
DRAC Nouvelle Aquitaine;departament Charente

premiera:
26 marca 2020
Festiwal Mars Planète Danse 2020, l’Avant Scène Cognac

same same and different Olivier Normand

W początkach pracy nad najnowszym spektaklem, którego tytuł zmieniał się wielokrotnie, znajomy podsunął mi fragment tekstu Rolanda Barthes’a:

„Statek Argo […], w którym Argonauci wymieniali po kawałku każdą część, aż w końcu otrzymali zupełnie nowy statek, nie zmieniając jego nazwy i kształtu […]; ze źródła nic nie pozostaje: Argo jest przedmiotem niemającym innej przyczyny poza swoją nazwą, innej tożsamości poza swoją formą”.

Roland Barthes, „Roland Barthes” s. 56, przeł. Tomasz Swoboda,
Wydawnictwo Słowo/obraz terytoria

Wraz z grupą współpracowników, którzy również zmieniali się w trakcie procesu pod wpływem różnych okoliczności, postanowiliśmy wykorzystać tę metaforę w praktyce: w SAME SAME AND DIFFERENT my, Argonauci (twórcy), proponujemy widzom podróż na statku Argo (spektakl), stopniowo wymieniając wszystkie elementy składowe argoprzedstawienia. Tytuł nawiązujący do tajskiego powiedzenia: same same but different (A: Czy to prawdziwy Rolex? B: Taki sam, tylko inny) w humorystyczny sposób wyjaśnia zasadę zaproponowanej przez nas gry: ten sam spektakl to jednocześnie wiele różnych początków, rozwinięć i zakończeń, a także wiele “innych” spektakli w jednym.
Konsekwentne zastępowanie poszczególnych elementów nowymi, to otwarcie się na różnorodność. Ten sam spektakl zawiera w sobie wiele stylów, gatunków, form estetycznych i rodzajów reprezentacji. Te mieszają się ze sobą, wymieniają, bądź zastępują, tworząc nieoczywiste kombinacje, kwestionując zasady klasyfikacji. Ta łańcuchowa reakcja staje się wyzwaniem zarówno dla performerów jak i dla widzów: wystawia na próbę upodobania estetyczne, przyzwyczajenia, a także zdolność tworzenia znaczeń w sytuacji nieustannej wymiany konstruowanych na scenie obrazów. Kalejdoskop bawi, ale bywa przytłaczający. Nieskończony potencjał możliwości zachwyca, ale i przydusza. Poczucie ślepego zaułka jest stale obecne. Jak również pytania: czego oczekujemy przychodząc na spektakl? Jaką rolę odgrywają estetyczne preferencje? Jaka jest rola widza, a jaka twórców? Kto i co tworzy teatr? Po co? Co go może zastąpić?