koncept i choreografia
Anna Nowicka
współpraca i wykonanie
Jule Flierl, Hermann Heisig/Florian Lenz, Thomas Proksch, Claire Vivianne Sobottke
muzyka
Klaus Janek
obraz/scenografia
Lars Bjerre
kostiumy
Maria Gamsjaeger
projekt świateł
Sandra Blatterer
mentor/pomoc dramaturgiczna
dr Christiane Berger
Spektakl jest przestrzenią do eksploracji świata snów i wyobraźni, symboli stworzonych przez podświadomość. W centrum zainteresowań leży człowiek, performer - to obrazy z jego podświadomości są podstawą do zbudowania choreografii. Sny to jedynie pretekst do zadania pytania, czego tak naprawdę pragniemy? Czego poszukuje każdy performer, a wraz z nim, widz? Jak można uświadomić sobie własne pragnienie i nadać mu formę? Choreografia przypomina sieć pajęczą, wiąże ze sobą pojedyńcze tematy o różnym znaczeniu, relacjonuje związki międzyludzkie poprzeplatane momentami obserwacji i próby zrozumienia gdzie tak naprawdę jestem. Sceny i obrazy krążące w czasoprzestrzeni. Powracające, zanikające, w nieustannym ruchu i transformacji. Choć zbudowana na bardzo osobistym materiale, praca stawia pytania wykraczające poza życie performerów, o role, jakie przyjmujemy w życiu (czy aktywnie zmieniamy rzeczywistość, czy pozostajemy obserwatorami?), o znaczenie kontekstu naszych działań. Przedstawienie oscyluje pomiędzy tym, co znane, a tym co jeszcze niewyśnione, pomiędzy przyjemnością a odrazą, pomiędzy rzeczywistością a iluzją.
Jak możemy rozpoznać coś,
czego jeszcze nie znamy?
Kiedy stare formy przestają działać,
gdzie znaleźć narzędzia do zbudowania i rozpoznania nowej rzeczywistości?
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego