Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk


03.03.2021 - 30.12.2021

WYNIKI STYPENDIUM TWÓRCZEGO GRAŻYNY KULCZYK 2021

Od 2015 roku Fundacja Art Stations przyznaje  całoroczne stypendium badawcze będące wyrazem przekonania o konieczności pogłębionych badań w obszarze współczesnej choreografii jako warunku koniecznego dla rozwoju tej formy sztuki. Jednocześnie stypendium wpisuje się w długofalowe działania fundacji na rzecz promocji i rozwoju oraz szerokiego upowszechniania nie tylko samej choreografii, ale i wiedzy o jej najnowszych zjawiskach. W związku z transformacją działań fundacji spowodowanych zamknięciem programu Stary Browar Nowy Taniec, do stypendium badawczego w 2021 roku dołączył także program stypendialny dedykowany wspieraniu artystów w realizacji konkretnych projektów artystycznych. W obu przypadkach intencją jest promowanie projektów artystów i badaczy podobnie jak Fundatorka stypendium gotowych do podejmowania twórczego ryzyka, do wytyczania nowych ścieżek i postrzegania sztuki choreografii w kontekście otaczającej nas rzeczywistości, skłonnych do poszukiwania (i formułowania) autorskich i nowatorskich strategii, rozwiązań i metodologii zarówno w refleksji teoretycznej, jak i w praktyce choreograficznej. Stąd też w centrum zainteresowania programu stoją przede wszystkim eksperymentalne formy odwołujące się do filozofii i praktyk poszerzonej choreografii (expanded choreography).

Wobec dużej ilości oraz wysokiego poziomu nadesłanych projektów do realizacji w ramach przyznawanego w tym roku po raz pierwszy Stypendium Twórczego Grażyny Kulczyk, decyzją Fundatorki pula stypendiów została zwiększona i zamiast planowanych trzech, decyzją Kapituły programu stypendialnego z dnia 03.03.2021 beneficjentkami programu zostało pięć artystek: Sonia Borkowicz, Alicja Czyczel, Magdalena Przybysz, Agata Siniarska, Iza Szostak

OPISY WYRÓŻNIONYCH PROJEKTÓW:

SONIA BORKOWICZ

Sessility to projekt, w którym będziemy eksplorować możliwości komunikacji pomiędzy roślinami i ludźmi. Podejmiemy próbę przekształcenia sposobów, w jakich rozwiniemy nasze relacje z ekosystemem. Wykorzystamy technologie jako potencjalne medium umożliwiające otwarcie nowych kanałów komunikacji. Zbadamy wzorce zachowań roślin, ich ruch, dźwięk, a także wpływ, jaki wywierają na ludzi. Jako gatunek musimy na nowo zdefiniować nasze relacje z roślinami i środowiskiem. Rośliny funkcjonują w innym porządku czasowym, wskutek czego dla ludzi mogą wydawać się nieożywione - mamy tendencję do postrzegania roślin jako zielonych automatów zamiast żywych istot wymagających szacunku i autonomii. Efektem projektu będzie durational research-based performance, dźwiękowo-choreograficzna instalacja dla dwóch performerów i roślin. Projekt we współpracy z Kubą Borkowicz. Sonia i Kuba, kuzynostwo, rodzinny duet tancerzy / performerów. Aktualnie mieszkających w lesie. Wspólnie rozwijających interdyscyplinarne projekty.

soniaBorkowicz PaweKubiak Twrcze

Sonia Borkowicz - tancerka, choreografka, pedagożka tańca, managerka, kuratorka oraz koordynatorka różnorodnych projektów artystycznych. Absolwentka Uniwersytetu Antona Bruckner w Linz (AT) na wydziale tańca i pedagogiki oraz Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie (PL) na kierunku zarządzania projektami. W swojej praktyce łączy techniki tańca współczesnego, praktyki somatyczne oraz Tai-chi. Uwielbia tańczyć z drzewami i chmurami, a w swoich ostatnich działaniach poszukuje sposobów komunikacji niewerbalnej z roślinami i grzybami. Jest współzałożycielką, menadżerką i twórczynią Austriacko - Francuskiego interdyscyplinarnego stowarzyszenia «Collective B» wraz z którym występowała na wielu festiwalach, między innymi: FAKI Festival, Zagrzeb (HR), TanzHafen Festival, Linz (AT), Echo Echo Festival, LondonDerry (IR). Obecnie rozwija i współtworzy miejsce rezydencji artystycznej «Bosko Kaliska» położone w polskim lesie pomiędzy Poznaniem a Berlinem.

--

ALICJA CZYCZEL

W centrum mojej ekosomatycznej praktyki choreograficznej znajduje się aktualnie obserwowanie polirytmicznej relacji między porowatym ciałem i otoczeniem przyrodniczym. Moje poszukiwania w studio tańca opierają się m.in. na doświadczaniu, jakiego rodzaju jakości kinestetyczne oraz procesy emocjonalne pobudza wyobraźnia dźwiękowa zestrojona ze środowiskiem. Tańczę, mówię/piszę, towarzyszę mojej uważności, wygłupiam się, improwizuję. Wplatam poezję o pogodzie w ciało-archiwum oraz wytwarzam mikropejzaże dźwiękowe poprzez improwizację na obiektofonach. Testuję nowe rytmy, zbitki słów i kompozycje, mnożąc kilkuminutowe partytury dźwiękowe. Niektóre ze słów mają chętnie przeze mnie używany potencjał do przeistaczania się w onomatopeje (np. słowo “wiatr” odpowiednio ułożone na czubku języka i za zębami może przybrać autoreferencyjny i dźwiękonaśladowczy charakter).Koncept, który będę rozwijać w ramach stypendium twórczego ASF, jest poszerzeniem mojego zainteresowania audiodeskrypcją tańca oraz dźwiękowego projektu badawczo-artystycznego “Choreofonie” (2020). Więcej szczegółów niebawem.

1 fot. Filip Madejski Alicja CZYCZEL

Fot.Filip Madejski

Alicji Czyczel: choreografka, tancerka/performerka i kulturoznawczyni (ur. w 1991). Wychowywała się w Trójmieście, obecnie mieszka w Warszawie. Posiada tytuł licencjata filmoznawstwa (Uniwersytet Jagielloński) oraz dwa tytuły magistra: kulturoznawstwa (Uniwersytet Warszawski i Paris-Sorbonne, 2016) oraz choreografii (ICI-CCN Montpellier, 2019). Laureatka (2017) nagrody specjalnej im. Jerzego Gota za pracę magisterską z zakresu historii teatru polskiego w konkursie organizowanym przez Instytut Teatralny w Warszawie. Absolwentka rocznego kursu choreografii eksperymentalnej w Centrum w Ruchu w Warszawie (2015). Performerka w projektach artystki Joanny Piotrowskiej i choreografa Vincenta Dupont. Współpracowała z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie jako edukatorka, z Fundacją Burdąg jako specjalistka ds. komunikacji, publikowała w magazynie o muzyce współczesnej Glissando. Stypendystka Młodej Polski 2018, Alternatywnej Akademii Tańca 2018, danceWEB 2019, Kultury w Sieci 2020, Stypendium artystycznego m.st. Warszawy 2021.

Strona artystki: https://cargocollective.com/alicjaczyczel Podstrona artystki w ramach Leksykonu Choreografii: http://choreografiawsieci.pl/alicja-czyczel/

--

MAGDALENA PRZYBYSZ

Choreographing my book

W zeszłym roku w ramach stypendium twórczego MKiDN napisałam książkę p.t.:„Dzienniki choreograficzne”. Składa się ona z dwóch części: PRAKTYCZNEJ: „Choreopraktyki- pudełko z ćwiczeniami” (którą będę w dalszym ciągu udoskonalała podczas zajęć ze studentami i studentkami) i HERSTORYCZNEJ: mojej osobistej podróży, którą dzielę się z czytelnikami i czytelniczkami; od opisu pierwszych somatycznych doświadczeń Dziecka Czarnobyla, aż do „bodimajndowych” eksperymentów we współczesnych Czasach Szóstego Masowego Wymierania Gatunków.Teraz stoi przede mną wielopoziomowa podroż polegająca na WYCHOREOGRAFOWANIU NAPISANEGO TEKSTU. W pracy twórczej chcę skupić się na nadaniu słowom i zdaniom takiej formy, która dla odbiorców i odbiorczyń będzie kompozycją choreograficzną, rodzajem performansu, w którym niczym w zabiegach poezji konkretnej liczy się nie tylko treść, ale także kształt. W efekcie powstanie choreo-art-book, który będzie składał się z wielu choreo-grafik. Będę konstruowała go za pomocą strategii, które wykorzystuję podczas tworzenia spektaklu tanecznego. Relacje z procesu będzie można śledzić na facebookowym profilu: Dzienniki choreograficzne/The Choreographic Diaries

mojąscenąjest

/                   /

/                   /

/                   /

Kartkapapieru

fot. Anna Ciupryk M.Przybysz Tworcze
fot.A.Ciupryk

Magdalena Przybysz Choreografka, wykładowczyni, pisarka. Wciela choreograficzne strategie w edukacji, teatrze, filmie, VR, muzyce i tańcu. (Współpracowała między innymi z kolektywem MML, Hoteloko movement makers, Klaudią Hartung - Wójciak, Igą Gańczarczyk, Jakubem Wróblewskim, Patrykiem Lichotą) Kierowniczka studiów podyplomowych „Komunikacja w organizacji oparta na empatii” na SWPS, wykładowczyni na kierunku Somatyka w tańcu i terapii na Akademii Muzycznej w Łodzi. W semestrze letnim 2021 prowadzi „Rozgrzewki demokratyczne” na kierunku Sztuk Społecznych na Uniwersytecie Warszawskim. Felietonistka portalu „taniecpolska.pl” (cykl Choreo Kim Chi).Uczestniczka projektów Grand re Union i Przestrzeni Wspólnej.  Stypendystka Solo Projekt 2009 Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, beneficjentka stypendium twórczego MKiDN (2012, 2020) w dziedzinie taniec. Popularyzatorka nowego tańca i choreografii na facebookowym profilu Dzienniki choreograficzne/ The Choreographic Diaries.

 --

AGATA SINIARSKA

Audio-choreografia jako strategia poszerzania medium choreograficznego.W proponowanym projekcie chciałabym się skupić na poszerzeniu choreografii w jej warstwie dźwiękowej, jako medium do słuchania, a tym samym pobudzania ciała, wyobraźni, umysłu i zmysłów do działania na innym polu niż wzrokowym. Przestrzenią choreografii nie będzie już przestrzeń sceny, ale cała audio-trajektoria od źródła dźwięku, gdzie był on produkowany i nagrywany, aż po percepcję odbiorców.“Audio-choreografia” to narzędzie pracy, które chciałabym wypracować jako propozycję poszerzenia pola działalności choreograficznej podczas pandemii oraz próbę translacji tańca na inne medium. Stworzenie “audio-choreografii” jest próbą wykształcenia nowego języka artystycznego i odmiennej ontologii tańca.Podczas realizacji projektu będę również eksplorować możliwości odbioru choreografii przez osoby z niepełnosprawnością wzroku, aby w ten sposób poszerzyć narzędzia zwiększające dostep do tego medium. Forma podcastu realizowana bedzie w ten sposób, by eksplorować pozawzrokowe możliwości odbioru choreografii i poszerzenie możliwości jej odbioru poprzez zmysł słuchu w skali wiekszej niż ma to miejsce podczas spektakli choreograficznych na żywo.

agatasiniarska portrait TWoRCZE

Agata Siniarska pracuje w dziedzinie tańca i choreografii. Swoją praktykę umieszcza pomiędzy tym, jak myślimy o świecie i jak się w nim poruszamy. Jest to miejsce, w którym krzyżuje się somatyka i polityka - miejsce, w którym percepcja ciała spotyka się z zaangażowaniem społecznym - między krajobrazami somatycznymi i środowiskowymi, między ciałem ludzkim i nie-ludzkim.
http://cargocollective.com/agatasiniarska

--

IZA SZOSTAK

W ramach projektu przeprowadzę risercz koncepcyjno-choreograficzny związany z zagadnieniem wirtualnego ciała. W VR możliwości ucieleśnienia stanowią dla mnie najbardziej interesujące pole odkryć, które wydaje się niewyczerpane pod względem ruchowym. Fascynuje mnie wachlarz niezliczonych rozwiązań, ale też i ilość ograniczeń cyber ciała oraz ważny proces wypracowania odpowiedniej formy performatywnej umożliwiającej widowni imersyjny odbiór. Jesienią 2021 roku na wystawie “Pierwsze miejsce w tabeli” (kuratorzy: Stanisław Ruksza, Anna Ciabach) w Trafostacji Sztuki w Szczecinie zostanie zaprezentowany performans oraz  praca wideo zaprojektowana z wykorzystaniem technologii VR.

Tematem wystawy będzie futbol i jego społeczno-kulturowe konsekwencje. Praca wideo  uwzględni elementy estetyki futbolowej, ale i nie tylko. W skład pracy będą wchodzić awatary, które wykonają ustalone sekwencje wcześniej zaprojektowanej przeze mnie choreografii opartej na partyturze zasad gry w piłke nożną. Sportowcy przeniesieni z murawy boiska zyskają nieco inne możliwości motoryczne. Zaprezentowany w ramach wystawy performans będzie swego rodzaju oprowadzaniem po zaprojektowanym wirtualnym środowisku.

koncept, choreografia, digital art: Iza Szostak
muzyka: Kuba Słomkowski
partner: Dream Adoption Society

Iza Szostak fot. Marta Ankiersztejn
fot.M.Ankiersztejn

Iza Szostak jest choreografką, tancerką i performerką. W swojej praktyce artystycznej wykorzystuje założenia nowego materializmu, co pozwala jej postrzegać materię jako siłę aktywną i sprawczą, a prace choreograficzne opierać na wykreowanym systemie komunikacji między ciałem i obiektem. Jako budulca używa przetworzonych obrazów z obszaru sztuk wizualnych i filmu, badań antropologicznych, prywatnego archiwum wideo i własnej biografii. W spektaklach eksploruje formy hybrydowe: ciało jawi się w nich jako kostium oraz medium - nośnik stanów emocjonalnych. Choreografia jest dla niej instrumentem do tworzenia nowego porządku.Absolwentka Szkoły Baletowej w Warszawie oraz Codarts–Rotterdam Dance Academy w Holandii. Stypendystka polskiego Ministerstwa Kultury, holenderskiego Corrie Hartong Fonds oraz Visegrad Fund, międzynarodowego projektu SPAZIO, programu Alternatywnej Akademii Tańca i Solo Project Art Stations Foundation.Autorka spektakli m.in. RE//MIX–Merce Cunningham; Ciało. Dziecko. Obiekt; Europa. Śledztwo, Balet koparyczny, National Affairs, PRIV, le journal secret, Skaj Is the Limit.Od wielu lat blisko współpracuje z artystą audiowizualnym Kubą Słomkowskim. Współtworzy warszawski kolektyw choreograficzny Centrum w Ruchu oraz współpracuję z Dream Adoption Society- laboratorium wykorzystujące w swojej pracy nowe technologie ( VR, AR i AI).