Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk


Magdalena Ptasznik SURFACE.TERRITORY Solo Projekt 2012

choreografia i wykonanie Magdalena Ptasznik
muzyka Szymon Kaliski
kostium Marysia Ciernioch
opieka artystyczna Ria Higler
realizacja techniczna Łukasz Kędzierski
produkcja Art Stations Foundation

premiera 15.09.2012

MagdalenaPtasznik surface.territory

„surface.territory” to choreografia na przestrzeń, ciało, materię i czas. W spektaklu performer wkracza w i staje się częścią minimalistycznego krajobrazu rozciągniętego na podłodze sali teatralnej. Podróżuje przez niego napotykając przedmioty-materiały, którym nadaje kształt i przez które sam się zmienia. To w tych spotkaniach, interakcjach manifestuje się obecność jego – performera, jak i materii - partnera. Materia jest tu traktowana jako jedyne doświadczenie, co do którego możemy mieć pewność, że je podzielamy. Nie jest też jedynie dekoracją czy tłem dla działań ludzkich, spotkanie z nią jest raczej ważnym, intymnym współtworzącym nas doświadczeniem. Praca ta to otwarte pytanie dotyczące ‘bycia w świecie’, istotności materialnego krajobrazu, w którym żyjemy, naszej relacji z nim, możliwości bądź niemożności wspólnego doświadczania rzeczywistości. Spektakl jest ulotną rzeźbą w czasie, tym co widz może zobaczyć i doświadczyć podczas trwania spektaklu, niczym więcej.

Magdalena Ptasznik, performerka, choreografka, absolwentka School for New Dance Development w Amsterdamie i socjologii na Universytecie Warszawskim. Zaczynała tańczyć i uczestniczyć w pierwszych projektach w Warszawie ucząc się u Anny Godowskiej i biorąc udział w licznych warsztatach. W 2007 roku ukończyła kurs instruktorski tańca współczesnego przy Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki. W latach 2010, 2011 odbyła staże choreograficzne z Meg Stuart i La Ribot. Stypendystka programu danceWEB 2011 odbywającego się w ramach festiwalu ImPulsTanz w Wiedniu. Autorka przede wszystkim prac solowych (m.in. „exercises for a Hero”, „secrets”). Obecnie, ciągle w podróży, bez zdefiniowanej przynależności terytorialnej. O choreografii myśli jako o narzędziu umożliwiającym tworzenie warunków dla odmiennego doświadczania czasu i przestrzeni. Ciało postrzega jako wehikuł tego doświadczenia.