Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk


01.12.2016
20:00
Teatr Studio, Duża Scena, Warszawa

bilety na stronie Teatru Studio

ANNA NOWICKA STANY WYŚNIONE ON TOUR: WARSZAWA

pomysł
Anna Nowicka

realizacja
Burkhard Körner, Anna Nowicka, Aleksandra Osowicz, 
Weronika Pelczyńska

dramaturgia
Eleonora Zdebiak

muzyka
Wojtek Urbański

kostiumy
Tanja Padan / Kiss the future

strona wizualna
Aleksandra Osowicz

w dialogu z
Bonnie Buckner

produkcja
Art Stations Foundation
by Grażyna Kulczyk

we współpracy z
Stowarzyszeniem L1 i Instytutem Polskim w Budapeszcie

oraz przy wsparciu
VARP – PA – Fundusz Wyszehradzki, Bludny Kamen, Ostrava; culture.pl, Hayka design store

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

 

fot. Aleksandra Osowicz

DreamStates.fot.AleksandraOsowicz 2

Im bardziej twa uwaga skupia się na słowach, które czytasz, tym  bardziej rozluźniasz się. Twoje ciało rozgrzewa się, staje się cięższe. Twoje stopy odpoczywają na podłodze, ręce odpoczywają na nogach, tułów odpoczywa na miednicy, głowa odpoczywa na szyi. Ciężar całego, rozluźnionego ciała opada na podłogę. Wszystko to, co cię rozprasza, co cię niepokoi, co ci przeszkadza, opuszcza twoje ciało i powraca do ziemi. Z każdym kolejnym słowem, zanurzasz się głębiej. Głębiej i głębiej. I głębiej. Zanurzasz się w ulotny świat migoczących obrazów, które pojawiają się przed twoimi oczami. Z otwartymi oczami, zaczynasz śnić.

Projekt „Stany Wyśnione” jest propozycją wielopoziomowego wykorzystania pracy ze snami i wyobraźnią w praktyce performatywnej. Czwórka performerów zabiera widzów w podróż w sferę podświadomości, zagłębiając się w świat zmysłów i wyobraźni, komponując wspólną drogę poprzez jawę i sen, łącząc pracę z wyobrażonym ze świadomymi zabiegami choreograficznymi. Proces śnienia pozwala odkrywać nieprzewidywalne, zaskakujące obrazy, stające się podstawą praktyki ruchowej i stanowiące trzon spektaklu. Świadoma praca nad „otwieraniem” materiałów sennych umożliwia stworzenie wielowarstwowego spektaklu, w którym rzeczywistość przeplata się z fikcją, a performerzy zwinnie nawigują pomiędzy realnym a wymarzonym, widzialnym a niewidzialnym, przypatrując się swoim dziełom i bawiąc się ze wzrokiem widowni.