kreacja
Natalia Draganik, Joanna Leśnierowska
występują
Natalia Draganik, Wiola Kenczyńska, Joanna Leśnierowska, Agnieszka Piotrowska
muzyka
Mauricio Takara
scenografia
Mariusz Szmytkowski
światło
Daniel Adamski
dźwięk
Łukasz Kędzierski
Spektakl towarzystwa gimnastycznego – Obcojęzyczność (premiera we wrześniu 2005) - próbuje zgłębiać problem szeroko pojętej alienacji. Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem stało się pytanie, co powoduje, że tak często czujemy się wyobcowani z otaczającej rzeczywistości, społeczeństwa, swego ciała…? Zespół poszukuje odpowiedzi poprzez serie wizualnych poetyckich obrazów i oryginalny język ruchowy tworzony w oparciu o techniki tańca fizycznego. Istotnym elementem projektu jest także wykreowanie przestrzeni dla tańca, która w znaczący sposób determinuje działania wykonawców podobnie jak na nasze zachowania i odczucia wpływa otaczającą nas rzeczywistość - kultura pop-obrazu i atakująca ze wszystkich stron sztuczność i teatralizacja codziennego życia.
Obcojęzyczność to nie pozbawiony autoironii spektakl, w którym z dużą powagą stawia się pytania o elementy wyobcowania. Przy pomocy tańca współczesnego i muzyki pop oraz intensywnych wrażeń audiowizualnych przedstawione jest tu nakładanie się świata rzeczywistego i wirtualnego. W centrum znajduje się wzajemne oddziaływanie na siebie energii, rozumianych jako obcojęzyczność: surowy i wystylizowany ruch, wewnętrzne i zewnętrzne impulsy, słowa, dźwięki, odgłosy. Oraz przestrzeń jako decydujący faktor przekazu. (…) Współczesny Teatr Tańca w wysokiej formie.
Stefanie Möller, Leipziger Zeitung.
Obcojęzyczność wywiera niezwykłe wrażenie. Na scenie, w białym pudełku rozgrywa się seria obrazów. Obserwujemy cztery tancerki, każda z nich zmaga się ze swoją samotnością. Artystki dopracowały temat w każdym szczególe i dotyczy to także rekwizytów, muzyki i programu, który jest integralną częścią projektu. Najbardziej jednak zaskakuje zakończenie (..): kiedy widz myśli, że już sobie poradził z interpretacją, dostaje prztyczka w nos, że pozostaje mu się roześmiać i podumać od nowa na temat obcojęzyczności, naturalnie.
Agata Rosińska, City News
Towarzystwo Gimnastyczne powstało w 2003 roku z inicjatywy tancerki i choreografa Natalii Draganik oraz krytyka tańca Joanny Leśnierowskiej. Towarzystwo – jak sama nazwa wskazuje pomyślane bardziej jako zrzeszenie niezależnych artystów niż grupa o ustalonym składzie - pragnie unikać wszelkich generalizacji gatunkowych. Wprawdzie w swojej pracy wykorzystuje głównie szeroko rozumiane techniki tańca współczesnego, jednak nadrzędnym jej celem jest dobór takich środków wyrazu, które najadekwatniej odpowiadać będą treści przedstawienia.
Towarzystwo Gimnastyczne zadebiutowało podczas XII edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego MASKI spektaklem Whatever you wish (premiera 20.11.2003) - swego rodzaju manifestem programowym – w którym w autoironicznej formie dyskutowane było wiele potocznych ujęć tańca współczesnego m.in. jako gimnastyki (co koresponduje zresztą z nazwą zespołu). Spektakl spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem publiczności i odbił szerokim echem w krajowej prasie. Był prezentowany na festiwalu Malta (2004), Gdańskiej Korporacji Tańca (2004), w marcu 2005 został zaproszony do Teatru Narodowego (scena T. Mały) w Warszawie.
W 2004 roku Natalia Draganik i Joanna Leśnierowska powołały do życia Stowarzyszenie Artystyczne Towarzystwo Gimnastyczne. Jego celem jest wspieranie rozwoju i promowanie sztuki tańca współczesnego w Polsce, a zwłaszcza rozwoju polskiej sztuki choreografii. Misją stowarzyszenia jest upowszechnianie wiedzy o tańcu współczesnym zarówno wśród publiczności jak i młodych profesjonalistów poprzez produkcję i prezentację oryginalnych spektakli, organizację warsztatów dla młodych tancerzy i choreografów oraz budowanie platformy dialogu między artystami polskimi i ich kolegami z zagranicy. By w pełni zrealizować te cele Towarzystwo Gimnastyczne zostało wyłącznym polskim partnerem prestiżowej europejskiej organizacji DANCE WEB (z siedzibą w Wiedniu) zrzeszającej największe i najciekawsze ośrodki taneczne i organizacje w Europie (m.in. ROSAS/Belgia, Ultima Vez/Belgia, Impulstanz/Austria, Centrum Choreograficzne Montpellier/Francja, Tanzhaus NRW/Niemcy).