bilety na stronie malta-festival.pl i punktach sprzedaży eBilet.pl, oraz w Punktach Informacyjnych Starego Browaru
koncept, choreografia
Renata Piotrowska
wykonanie
Ula Zerek
dramaturgia
Bojana Bauer
światło
Joanna Leśnierowska
podziękowania dla
Simona Auffret, Anny Gołdanowskiej, Małgorzaty Ignatowskiej, Joanny Leśnierwoskiej i Marii Stokłosy.
partnerzy
Centrum w Ruchu, Wawerskie Centrum Kultury, Centrum Sztuki Współczesnej – Sala Laboratorium, Narodowe Centrum Tańca w Paryżu, La Briqueterie – CDC du Val-de-Marne, Teatr Soho.
Spektakl powstał w ramach programu Badanie/produkcja. Rezydencje choreograficzne – taniec w procesie artykulacji Fundacji Burdąg dofinansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Projekt badawczy dofinansowany ze srodków Instytutu Muzyki i Tańca. Przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
czas trwania 45 min.
Spektakl w ramach Polish-Israeli Choreographic Exchange.
Śmierć jest doświadczeniem, które nie może być opowiedziane. Jest granicą, po przekroczeniu której nie ma powrotu. Ten, kto jej doświadcza, na zawsze odchodzi.
W swoim nowym spektaklu choreografka i performerka Renata Piotrowska z dystansem i humorem, konfrontuje to doświadczenie z teatrem – zgodnie z myślą Peggy Phelan, dla której teatr jest miejscem, gdzie społeczeństwo „przygotowuje się na stratę, a w szczególności na śmierć“.
Piotrowska, usiłując wprost zainscenizować spotkanie ze śmiercią, gromadzi różne scenariusze składające się na performatywny dyptyk, w trakcie którego choreografka podróżuje przez wieki (nie)doświadczania śmierci i korzysta z artystycznych, kulturowych i społecznych reprezentacji tego ostatecznego doświadczenia.
Wychodząc od obserwacji, że współczesne ciało bardziej niż kiedykolwiek neguje własną śmiertelność, a medialnej wszechobecności umierania towarzyszy chęć wymazania śmierci z codziennego życia, artystka zwraca się w stronę niektórych historycznych zjawisk i fantazmatów związanych z problematyką śmierci, takich jak średniowieczna ikonografia danse macabre, rytuał, personifikacja kostuchy, makabryczna estetyka gore czy petite mort erotyki. Raz za razem kreując spotkanie ze śmiercią, wciągając ją w choreografię jak nieuchwytną partnerkę, Piotrowska bada współczesne rozumienie umierania lub jego brak.
Renata Piotrowska jest choreografką i performerką; w swoich pracach wykorzystuje narzędzia tańca, zwłaszcza jego nowych nurtów i sztuk performatywnych. Obecnie w swoich spektaklach obok tematu percepcji interesuje ją kontemplacja wspólczesnego świata poprzez czerpanie inspiracji z własnych doświadczeń i tekstów teoretycznych z zakresu nauk humanistycznych. Piotrowska konfrontuje współczesną choreografię z myśleniem konceptualnym. Ma na swoim koncie spektakle: „Teraz” / 2007, „Tańcząc z Wrogiem” / 2007, seria UNKNOWN / 2008 – 2010, “break SZTUKA WOJNY” / 2010, „UNKNOWNS.SEANS” / 2011, film taneczny „Inside” / 2011, „The Forest”_work in progress / 2013. W roku 2008 i w 2010 jej spektakle: “Tańcząc z Wrogiem” i “Unknown” były wytypowane do prestiżowego przeglądu – Polska Platforma Tańca. Jest kilkukrotną stypendystką Instytutu Adama Mickiewicza, Art Stations Foundation oraz stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego programu “Młoda Polska” (2010) i programu „Stypendium Ministra” (2013). W latach 2007-2011 prowadziła regularne zajęcia z improwizacji, kontakt improwizacji i świadomości ciała w Warszawie oraz warsztaty w Polsce i za granicą. Jest twórczynią programu edukacyjnego o tańcu „Mam ochotę na taniec” w Teatrze Ochoty w Warszawie, który zakłada łączenie teorii z praktyką oraz współtwórczynią rocznego kursu choreografii eksperymentalnej.