Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk

Głos, który słyszysz, pochodzi z pewnością od osoby. Głos jednak nie jest osobą. Jest czymś zawieszonym w przestrzeni, wymykającym się materii. Może on wcale nie być podobny do osoby, albo być do niej podobny, ale w niezauważalny sposób. Mógłby być odpowiednikiem najbardziej ukrytej i zarazem najbardziej autentycznej części osoby. Czy bezcieleśnie słuchasz tego bezcielesnego głosu? Jeżeli tak, to bez różnicy, czy rzeczywiście go słyszysz, czy tylko go sobie przypominasz albo wyobrażasz. W istocie jednak fizycznie doświadczasz jego obecności. W głosie porusza nie tylko wspomnienie czy fantazja, ale odczuwalne drgania, wibrujące i rezonujące ciało. Głos oznacza, że jest tam żywa osoba, gardło, krtań, klatka piersiowa, uczucia, które wysyłają w przestrzeń ten głos.

Katarzyna Sitarz - tancerka, performerka, choreografka. Fascynatka wielopoziomowej (nie)świadomości ciała, podróżniczka sensorycznych i polifonicznych światów, poszukiwaczka efemerycznych wyładowań głosowych. Od wielu lat zgłębia tajniki tradycyjnego śpiewu, a w szczególności białego głosu, który również eksploruje w swoich performatywnych działaniach. Zajmuje ją istota obecności oraz kolektywizmu. Regularnie tworzy i występuje w Europie goszcząc również w Brazylii, Argentynie, USA, Kanadzie i Azji. Dzięki Tanja Liedtke Foundation wyjechała do Australii by prowadzić badania do projektu „home project” oraz współtworzyć z Lucy Guerin. Nominowana do programu The Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative, miała przyjemność pracować z amerykańską choreograf Trishą Brown. Stypendystka holenderskiego i polskiego Ministra Kultury i Edukacji oraz danceWEB 2010 przy festiwalu ImPulsTanz w Wiedniu. Za wcześniejsze prace wyróżniona nagrodami na 8th Solo Dance International Festival w Budapeszcie oraz 11th International Solo-Dance-Theater Festival w Stuttgarcie. Studiowała filologię słowiańską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz ukończyła Rotterdam Dance Academy (Codarts), kształcąc się na wydziale tańca i choreografii. Uczestniczyła w pierwszej edycji eksperymentalnego programu sztuk performatywnych SMASH Berlin.

Eleonora Zdebiak - dramaturżka i tancerka obecnie rezydująca w Niemczech. Absolwentka studiów magisterskich na wydziale wiedzy o teatrze i tańcu na uniwersytecie w Utrechcie. Taniec studiowała w CODARTS, Rotterdamse Dansacademie i w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie/M. Jako tancerka pracowała między innymi z Michaelem Schumacherem, Amy Raymond, Nicole Caccivio, Olgą Cobos i Peterem Miką, Dieterem Heitkampem. Współpracowała w wielu eksperymentalnych i interdyscyplinarnych projektach ze studentami z Institut für Angewandte Theaterwissenschaft w Giessen i Hochschule für Gestaltung w Offenbachu. Brała udział w licznych performensach improwizowanych. Jako dramaturżka Eleonora współpracowała z choreografką Magdaleną Ptasznik (Surfing), Martą Ziółek (Black on Black), Renatą Piotrowską-Auffret (Sorcery / Wspólne) i Anną Nowicką (Stany Wyśnine). Asystowała także Ibrahimowi Quarishi (NL) i Stephanie Thiersch (DE). Eleonora prezentowała również swoje instalacje video i serie fotograficzne na festiwalach i w galeriach w Polsce, Niemczech i Holandii, . Wraz z Marią Stokłosą i Magdaleną Ptasznik jest kuratorką programu Aktywizm Tańca. Przestrzenie Choreografii w Nowym Teatrze w Warszawie, prezentującego prace choreograficzne współczesnych, niezależnych twórców polskich.